oczątków murowanej siedziby obronnej należy upatrywać po roku 1319, w którym król czeski Jan Luksemburski nadał wójtostwo wraz z przynależnościami i trzema wsiami Jakubowi Ruckerowi, nakładając nań obowiązek otoczenia wątłego jeszcze wtedy miasta murami obronnymi. Być może wieża powstała w miejscu istniejącej tu pierwotnie drewnianej strażnicy, z pewnością jednak jej zwarta bryła ukształtowana została dość wcześnie, zapewne wkrótce po objęciu urzędu przez wspomnianego Ruckera. Po raz kolejny wzmiankowano ją w dokumentach z lat 1416 i 1417, tym razem jako Thurme, co oznacza, że prawdopodobnie pełniła w tym czasie także funkcję aresztu lub więzienia dla drobnych przestępców. Siedzibę wójta przywołują również kroniki z czasów wojen husyckich, w których - jako jedyna budowla w mieście - skutecznie oparła się ofensywie czeskich Taborytów. Wieżę gruntownie przebudowano w XVI stuleciu nadając jej formy renesansowe, w 1605 zaś przeszła na własność wojska i odtąd zwano ją Wieżą Żołnierską. Po pożarze w 1767 budynek główny obniżono o dwa piętra i pozbawiono cech obronnych, upodabniając do stojących po sąsiedzku kamienic. Liczne przebudowy w latach następnych, a także chaotyczna zabudowa najbliższej przestrzeni, realizowana głównie na przełomie XIX i XX wieku, całkowicie zatarła pierwotny wygląd i charakter zabytku.
NAD RZEKĄ BYSTRZYCĄ, W CENTRALNEJ CZĘŚCI BRAMA WODNA I WIEŻA WÓJTOWSKA
Bystrzyca Kłodzka na przełomie dziejów zmieniała swoją nazwę ponad 20-krotnie. Pierwsza udokumentowana forma to Hawelswerd (1310), która przez cały wiek XIV w szybkim tempie przechodziła ewolucję przez Habelswerde, Hawlswerda, Hawelswerde, Habilswerd, Hawilswerd, Hawelswerdens, Hawilzwerd, Hauwilswerd, Hawylsuerda, Habilswerde, aż do 1397 roku, gdy oficjalna nazwa miejscowości Hawlswerd nawiązała ponownie do jej początków. Od XV stulecia funkcjonowały terminy Habelswerdt (1423), Habilswerde (1436), Habelsuerdt (1549), Habelswerth (1748), a od 1782 do zakończenia II wojny światowej - Habelschwerdt. Nazwa Bystrzyca pojawiła się tuż po włączeniu tych ziem do Polski. Kilka lat później dodano do niej przymiotnik określający położenie geograficzne i w ten sposób powstała Bystrzyca Kłodzka.
PANORAMA MIASTA I WIEŻA NA POCZTÓWKACH Z POCZĄTKU XX WIEKU
ieżę zbudowano na otoczonym fosą niewielkim wyniesieniu w obrębie murów miasta, zamkniętym od północy zabudową miejską, od południa zaś i od wschodu - wodami rzek Bystrzycy i Nysy Kłodzkiej. Miała ona plan zbliżony do kwadratu o bokach 22x23 metry i co najmniej 25 metrów wysokości, na które składały się cztery kondygnacje, zapewne już w połowie XIV stulecia zwieńczone krenelażem (a później renesansową attyką). Wieżę wyposażono w wykute w litej skale piwnice. W XVI wieku zmieniono jej surową gotycką formę zewnętrzną na odpowiadającą wymaganiom epoki, dokonano też wtórnego podziału wnętrz i okien, jednak dokładny zakres tych prac pozostaje nieznany. Obok wieży w skład zamkniętego fosą wójtostwa wchodził również dom zwany Hause vor dem Turme, i drugi budynek Sommerhause położony od strony rynku. Sąsiadował z nimi ogród, a poniżej stajnie.
PANORAMA MIASTA NA RYCINIE F. B. WERNERA Z 1739 ROKU, W LEWYM GÓRNYM ROKU WIEŻA WÓJTOWSKA
rzyglądając się dziś dawnej siedzibie wójta trudno odnaleźć w niej cechy obronne, ba - niełatwo nawet domyśleć się, że jest to zabytek. Niejednokrotnie przebudowywana, zamieniła się w typową kamienicę czynszową, podobną do wielu innych, jakie spotkać można w obrębie Starówki. Jej pierwotny charakter wyraźnie podkreśla dopiero widok od strony południowej, gdzie znacznie góruje ona nad sąsiednią zabudową. Gmach niestety jest zaniedbany; pokryty przegniłym, odpadającym tynkiem nie zachęca do bliższego poznania. Wrażenie to potęgują brudne, odpychające
wnętrza, dostępne jedynie na poziomie głównych korytarzy. Pozostałe pomieszczenia zajmują prywatne mieszkania.
WIEŻA WÓJTOWSKA, STAN W 2007 ROKU
Bystrzyca Kłodzka do dziś niemal w pełni zachowała swój układ urbanistyczny wywodzący się z czasów średniowiecznych, należąc do grona jednego z najciekawszych zespołów staromiejskich na Dolnym Śląsku. Szczególnie interesująca i unikatowa w skali naszego kraju jest, tworząca niepowtarzalną panoramę, tarasowa zabudowa stoków południowych z wąskimi uliczkami i zaułkami łączącymi okolice rynku z dolinami rzek Bystrzycy i Nysy Kłodzkiej, zbudowanymi w postaci stromych przejść, niekiedy wiodących po kamiennych stopniach. Z tego też względu miasto często określane jest - choć nieco na wyrost - mianem polskiej Toskanii. Niestety, piękno to wciąż czeka na odkrycie, przede wszystkim przez samych mieszkańców Bystrzycy, bo stan wielu zabytków jest bardzo zły, żeby nie powiedzieć - tragiczny.
PANORAMA MIASTA, WIDOK OD POŁUDNIA
DOJAZD
W
ieża stoi w południowo-zachodniej części historycznego Starego Miasta, nieopodal Rynku. Z tej perspektywy trudno wyróżnić ją spośród innych podobnych budynków - pomaga nam w tym niewielka tabliczka informacyjna umieszczona na murach. Tuż obok wieży wznosi się Brama Wodna z charakterystycznym krenelażem. (mapa zamków Dolnego Śląska)
LITERATURA
1. M. Chorowska: Rezydencje średniowieczne na Śląsku, OFPWW 2003
ELEMENTY ŚREDNIOWIECZNYCH OBWAROWAŃ MIEJSKICH: BRAMA WODNA (Z LEWEJ) I WIEŻA RYCERSKA
W pobliżu:
Gorzanów - zamek z XVI-XVII w., 8 km
Stara Łomnica - wieża mieszkalno-obronna z XIV-XVI w., 8 km Żelazno - wieża mieszkalno-obronna z XV-XVI w., 11 km Gniewoszów - ruina zamku gotyckiego Szczerba z XIV w., 18 km Międzylesie - zamek z XIV-XVIII w., 18 km Ołdrzychowice Kłodzkie - wieża mieszkalno-obronna z XV w., obecnie dwór, 14 km