oczątki rycerskiej siedziby w Żarach łączyć można z wywodzącym się z Miśni rodem von Packów, którzy panowali na tych terenach od 1280, bądź z ich wcześniejszym gospodarzem, zmarłym w tymże roku 1280 Czechem Albrechtem Dewinem. W pierwszej połowie XIV stulecia gotycki zamek należał do różnych rodzin rycerskich, by w 1355 przejść jako wiano w ręce znamienitego rodu śląsko-łużyckiego Biberstein. Nie był on jednak ich główną siedzibą, podlegał władzy lokalnego starosty, który w imieniu właścicieli egzekwował prawo, zbierał podatki oraz przeprowadzał procesy lenne. Niemniej niedługo po transakcji von Biberstainowie rozbudowali pierwotne założenie, zasadniczo powiększając jego przestrzeń mieszkalną i dostawiając wieżę. Kolejna poważna przebudowa miała miejsce około sto lat późnej, prawdopodobnie w drugiej tercji XV wieku, a jej fundatora wskazać można spośród następujących po sobie władców: Urlyka II, pana na Żarach w latach 1421-30, Jana IV, pana na Żarach i Frydlancie w okresie 1430-41 lub Wacława II (1441-72).
WIDOK NA ZAMEK OD STRONY PÓŁNOCNEJ, STAN W LATACH 30. XX WIEKU I W ROKU 2005
P
od koniec stulecia przedstawiciele rodu na przeszło 20 lat stracili panowanie nad miastem - w tym czasie krótko rezydował tutaj namiestnik głogowski Zygmunt Jagiellończyk, znany nam jako późniejszy król Polski Zygmunt I Stary - i odzyskali je w roku 1512 po wykupie przez kolejnego reprezentanta familli Biberstein, Urlyka IV. W 1558 zamek wraz z okolicznymi dobrami nabył Baltazar von Promnitz i wkrótce przekształcił w renesansową rezydencję.
ZAMEK I PAŁAC W ŻARACH NA RYCINIE Z 1835 ROKU
W
latach 1710-26 spadkobiercy Baltazara wnieśli w sąsiedztwie zamku okazały pałac, zaprojektowany przez J. G. Simonettiego, który odtąd pełnił funkcję ich głównej siedziby. W tym czasie na dworze żarskim Edwarda II von Promnitz przez kilka lat przebywał gościnnie Georg Philipp Telemann, obok Jana Sebastiana Bacha najwybitniejszy kompozytor niemiecki XVIII wieku. Opuszczoną przez gospodarzy warownię w XIX stuleciu adaptowano na więzienie, a od 1935 przez krótki okres mieściło się w niej muzeum. Po wojnie w częściowo uszkodzonych przez pożar murach ulokowano urzędy Starostwa Powiatowego. Kiedy urzędy przeniesiono do ratusza, ocalałe z wojennej pożogi wnętrza zdewastowali okoliczni mieszkańcy. W latach 60-ych światło dzienne ujrzał plan zagospodarowania gmachu z przeznaczeniem na miejskie centrum kultury - projekt ten szybko jednak upadł, a nie restaurowany zabytek z czasem coraz bardziej niszczał. Ratunek dla zamku miał przyjść z początkiem lat 90-ych, kiedy za stosunkowo nieduże pieniądze trafił on w ręce prywatne. Od tego czasu niestety niewiele się zmieniło i obiekt wciąż czeka na lepsze dla siebie czasy.
KOMPLEKS ZABUDOWAŃ WIDZIANY OD POŁUDNIA W PIERWSZEJ DEKADZIE XX WIEKU I W 2019
Georg Philipp Teleman urodził się 14 marca 1681 roku w Magdeburgu. Pochodził z rodziny mieszczańskiej: ojciec - kaznodzieja i organista - był pierwszym nauczycielem syna. Uczył go gry na flecie, skrzypcach, organach oraz zasad kompozycji. Telemannn nigdy nie ukończył żadnych studiów muzycznych; studiował za to języki obce i nauki ścisłe, w międzyczasie dorabiając jako organista i kierownik zespołu muzyczno-chóralnego. Sława młodego kompozytora szybko dotarła na dwór rozmiłowanego w sztuce Erdmanna Promnitza, który w 1704 roku zaproponował 23-letniemu muzykowi objęcie posady Hofkapellmeistra. Propozycja została przyjęta, a debiut nastąpił podczas kolorowej wizyty orszaku polskiego króla Augusta II, osiadłego na krótko w Żarach podczas swej podróży do Drezna. Do obowiązków Telemanna jako kapelmistrza należało komponowanie, pisanie nut, prowadzenie kapeli dworskiej przygotowującej oprawę muzyczną nabożeństw w kaplicy pałacowej i uroczystości dworskich, gra na organach. W 1706 kompozytor opuścił Żary i na dwa lata wyjechał do Polski, skąd powrócił na początku 1708. Osłabienie zainteresowań muzycznych na dworze żarskim spowodowało jednak jego szybką dymisję - jesienią 1708 roku Telemann tym razem już na zawsze opuścił Żary i udał się do Eisenach, gdzie objął posadę koncertmistrza i dyrygenta kapeli na dworze Johanna Ernesta Weimarskiego.
Georg Philipp Telemann uważany jest za najbardziej płodnego kompozytora wszechczasów. Pozostawił po sobie ogromną liczbę dzieł: kilkaset uwertur, koncerty, 50 oper, około 1000 suit orkiestrowych, msze, pasje, oratoria klawesynowe, dziesiątki sonat, fantazje i fugi. Wielki kompozytor zmarł 25 czerwca 1767 roku w wieku 86 lat.
FOTOGRAFIA Z LAT 60. XX WIEKU DOKUMENTUJĄCA PROCES POWOJENNEGO UPADKU ZESPOŁU PAŁACOWEGO
pierwszej fazie funkcjonowania zamek składał się z czworoboku murów wzniesionych na planie prostokąta o bokach 31x34 metry, i trójkondygnacyjnego domu mieszkalnego o wymiarach 11x34 metry, usytuowanego wzdłuż kurtyny północnej. Podczas pierwszej przebudowy von Bibersteinów w połowie XIV wieku powstało skrzydło zachodnie, a także ulokowana w południowej części obwodu ceglana wieża czworoboczna. W drugiej tercji XV stulecia gmach otrzymał wystrój późnogotycki - na ten okres datuje się wykonanie bogatej ornamentyki wnętrz, szczególnie w sklepionej gwieździście trójprzęsłowej Sali Wielkiej, gdzie pierwotnie znajdowało się około 90 herbów szlachty śląskiej: Martitzów, von Tschirnhaus, von Lessel i in. Późniejsze przekształcenia rodowej siedziby von Promnitzów polegały przede wszystkim na zmianie wystroju izb oraz wprowadzeniu arkad, dobudowanych w XVI wieku do domów południowego i wschodniego, dzięki czemu wystrój dziedzińca wewnętrznego uzyskał charakter renesansowy.
PRZEKRÓJ PRZEZ BRYŁĘ ZAMKU NA OSI WSCHÓD-ZACHÓD, WIDOK OD PÓŁNOCY
o czasów współczesnych zamek zachował się w dobrym stanie, choć blisko 50-letni okres bez gospodarza odcisnął swoje piętno na jego kondycji - wnętrza są częściowo zdewastowane, a otoczenie zapuszczone. Z dawnej świetności przetrwał oryginalny, arkadowy dziedziniec, gotyckie oraz renesansowe polichromie, a także resztki zdobień sgraffitowych. Stojący obok zamku pałac Promnitzów wygląda niestety znacznie gorzej. Pożar doszczętnie zniszczył całe jego wnętrze, brakuje tutaj okien, stropów, pozostały właściwie tylko surowe mury i dach. Pomimo takiego stanu ogromny i piękny kompleks wciąż robi wrażenie. Od niedawna jest on własnością miasta, które stara się powoli tchnąć w niego nowe życie.
Wejście na teren zamku i do pałacu możliwe tylko przy okazji organizacji w ich wnętrzach miejskich wydarzeń kulturalnych.
DOJAZD
Z
espół zamkowo-pałacowy stoi przy Alei Jana Pawła II 4, 200 metrów na północ od Rynku. Po wyjściu z dworca PKP należy skręcić w prawo w ul. Długosza, potem pierwsza ulica w lewo (1 maja) do ul. Ratuszowej (3. po prawej) i dalej prosto do Rynku. Z Rynku kierujemy się na północ ul. Książęcą. Dworzec PKS znajduje się obok PKP, więc droga podobna.
Duży parking przy Alei Jana Pawła II, tuż obok pałacu.
LITERATURA
1. M. Chorowska: Rezydencje średniowieczne na Śląsku, OFPWW 2003
2. B. Guerquin: Zamki w Polsce, Arkady 1984
3. I. T. Kaczyńscy: Zamki w Polsce południowej, Muza SA 1999
4. L. Kajzer, J. Salm, S. Kołodziejski: Leksykon zamków w Polsce, Arkady 2001
ELEWACJE PÓŁNOCNE ZAMKU I PAŁACU VON PROMNITZÓW
NA RYNKU W ŻARACH
W pobliżu: Żagań - zamek książęcy z XIII w., obecnie barokowy pałac, 14 km
Dzietrzychowice - wieża mieszkalno-obronna z XV w., 20 km
Lubsko - zamek z XVI w., przebudowany, 22 km
Bobrzany - relikty zamku rycerskiego z XIV w., obecnie pałac (w ruinie), 26 km
Przewóz - wieża zamku rycerskiego z XIII w., 26 km Witków - gotycka wieża mieszkalna z XIV/XV w., 31 km