redniowieczny zamek rycerski, którego relikty zamknięte zostały w bryle użytkowanego przez księży Salezjanów zespołu klasztornego, powstał przypuszczalnie przed 1418 rokiem z inicjatywy Wacława Zaręby z Kalinowej. Czasami źródła fundację warowni przypisują Różycom Niechmirowskim lub łączą z potomkami Jana z Chełmicy, czyli rodziną Lutomierskich. W okresie budowy obronnych umocnień żaden z wymienionych rodów nie był jednak w posiadaniu tej części miasta i rozpoczęcie inwestycji przez któregoś z ich przedstawicieli w świetle dostępnych materiałów historycznych wydaje się mało prawdopodobne. W 1460 roku Lutomiersk przeszedł na własność rodziny Poddębskich, by w roku 1518 w wyniku powiązań okołomałżeńskich stać się własnością Grzymalitów Grudzińskich. W 1651 wojewoda rawski Andrzej Grudziński herbu Grzymała po nieudanej przygodzie z kalwinizmem sprowadził do miasteczka Zakon Ojców Reformatorów i ufundował im klasztor, którego bryła wchłonęła wkrótce mury gotyckiego zamku. Rozbudowę już wówczas kościelnego zespołu prowadzili w 1651-59 Anna Grudzińska oraz jej syn Marcin Grudziński, podkomorzy inowrocławski. Obok domów klasztornych wznieśli oni ponadto nowy barokowy kościół konsekrowany w roku 1659.
KLASZTOR I KOŚCIÓŁ ZNISZCZONE W WYNIKU DZIAŁAŃ WOJENNYCH 1914/15
P
o blisko 200-letnim okresie rządów zakonnych budynek klasztorny, w ramach sankcji polityczno-ekonomicznych za wspieranie powstańców styczniowych, został przejęty przez skarb państwa, choć duchowni nadal mieli prawo w nim mieszkać. W 1900 roku zmarł ostatni jego rezydent i wtedy klasztor zamknięto. Wystawioną na licytację przez władze carskie budowlę wykupiła gmina lutomierska i aktem notarialnym przekazała biskupowi diecezji kujawsko-kaliskiej. Niedługo potem, podczas działań wojennych jesienią 1914 roku gmach został poważnie uszkodzony - spłonęły wszystkie dachy, runęły sklepienia, a ceglane mury uległy takiej ruinie, że po wojnie pojawił się pomysł, by budynki klasztorne zburzyć, a na ich miejscu postawić kapliczkę upamiętniającą działalność Reformatorów. Ostatecznie zawiązał się komitet odbudowy i po przekazaniu ruin wraz z kościołem w ręce Salezjanów w 1925 roku rozpoczęły się prace mające na celu rekonstrukcję założenia. Po ich zakończeniu w roku 1929 otwarto tu zakład wychowawczy i sierociniec, który z przerwami funkcjonował do 1951.
ŻOŁNIERZE WERMACHTU W LUTOMIERSKU, FOTOGRAFIA PRAWDOPODOBNIE Z 1940 ROKU
P
odczas drugiej wojny światowej pomieszczenia klasztorne zaadaptowano na koszary dla żołnierzy Wermachtu udających się na front wschodni, organizowano punkt zborny dla Polaków wywożonych na przymusowe roboty do Niemiec, później w opuszczonym gmachu utworzono magazyn zbożowy, a w marcu 1943 roku zajęły je władze wojskowe z przeznaczeniem na magazyn części zamiennych do samolotów Luftwaffe. W okresie powojennym obiekt powrócił do roli sierocińca, przerwanej nagle przez pożar, który wybuchł w dniu 11 września 1951 roku. Po prowadzonej w latach 50. i 60. odbudowie budynek klasztorny zaadaptowano na dom rekolekcyjny i ośrodek dla młodych księży, a w 1996 roku otwarto tutaj Salezjańską Szkołę Muzyczną.
iedziba Zarębów zbudowana została prawdopodobnie na planie kwadratu o wymiarach około 26x35 metrów, choć opinie historyków na ten temat bywają odmienne. Być może zamek składał się z otoczonych murami: południowego, dwukondygnacyjnego domu z bramą i pomocniczego budynku stojącego przy zachodnim odcinku kurtyny północnej. Nie brakuje również głosów, że zamek lutomierski nigdy nie został w pełni zrealizowany - w średniowieczu wzniesiono tylko gmach z bramą i być może dom wschodni, natomiast pozostałe zabudowania, a nawet umocnienia, miały konstrukcję drewnianą.
PLAN ZAMKU W LUTOMIERSKU WG T.POKLEWSKIEGO, E.GRABARCZYK I M.ŻEMIGAŁY
CIENKĄ LINIĄ ZAZNACZONY ZARYS BUDYNKÓW KLASZTORNYCH
ozostałości gotyckiego założenia ukryte są w południowym skrzydle domu klasztornego. Nieotynkowana, uformowana z rudej cegły elewacja ozdobiona jest rombami dekoracji zendrówkowej. W części wschodniej dostrzec można zamurowany ostrołukowy przejazd bramny z dwiema furtkami, natomiast po stronie zachodniej widnieją relikty niewielkich gotyckich okien. Trójskrzydłowy zespół klasztorny mieści obecnie Salezjańską Ogólnokształcącą Szkołę Muzyczną II Stopnia z internatem. We wnętrzach czynna jest wystawa zbiorów Muzeum Archeologicznego i Etnograficznego w Łodzi pt. Najdawniejsze i dawne dzieje Lutomierska, choć nie wiem, czy jest ona dostępna dla osób spoza zgromadzenia. Teren wokół szkoły i stojącego obok niej kościoła jest osiągalny, ale ze względu na charakter miejsca należy zachować daleko posuniętą dyskrecję.
Salezjańskie Szkoły Muzyczne II stopnia
im. ks. Antoniego Chlondowskiego w Lutomiersku
ul. Kopernika 3, 95-083 Lutomiersk
tel.: 42 236 91 10
e-mail: lutomiersk@salezjanie.pl
OZDOBNA BRAMA WEJŚCIOWA NA TEREN DAWNEGO KLASZTORU
W ELEWACJI POŁUDNIOWEJ ZACHOWAŁY SIĘ DETALE GOTYCKIE PO ŚREDNIOWIECZNEJ BRAMIE
DOJAZD
M
iejscowość położona jest około 15 km na północny zachód od Pabianic, przy drodze Zgierz-Kalisz. Dojechać można tutaj autobusami PKS z sąsiednich miejscowości lub bezpośrednio z Łodzi powolnym starym tramwajem linii 43 (przystanek "Klasztor", aktualnie ruch tramwajowy jest zawieszony - 2021). Szkoła znajduje się przy wyjeździe z Lutomierska na północ od drogi prowadzącej do Łodzi. Pod bramą miejsca parkingowe. (mapa zamków)
LITERATURA
1. L. Kajzer, J. Salm, S. Kołodziejski: Leksykon zamków w Polsce, Arkady 2001
2. L. Kajzer: Małe czy duże, czyli o tzw. zamkach rycerskich na Niżu Polskim
WIDOK Z DROGI PROWADZĄCEJ DO ŁODZI, KLASZTOR OD STRONY STAWU MATEJA
W pobliżu: Pabianice - dwór kapituły krakowskiej z XVI w., 14 km Wojsławice - pozostałości zamku rycerskiego z XVI w., 26 km Łęczyca - zamek królewski z XIV w., 37 km Sieradz - relikty zamku królewskiego z XIV w., 41 km Uniejów - zamek biskupi z XIV w., 43 km